Just a little post in Dutch ('sorry for the English bloggers)

Vandaag heb ik gewoon even geen zin om mijn brein op zijn kop te zetten en mijn beste Engels weer naar boven te toveren. Daarom een kleine post in het Nederlands. Ik ben bezig mijn kamer af te maken, omdat ik sinds kort weer bij mijn vader woon. Mis mijn moeder stiekem toch wel, daarom heb ik een tekstje voor haar geschreven, ik zou het fijn vinden als je laat weten wat je er van vind;

Mama luister even, ik moet dit even aan je kwijt. Ik moet echt even met je praten want ik voel dezelfde pijn. Het was lastig, het was pijnlijk, het was anders dan normaal. Het was niet leuk zoals het ging maar toch is het zo gegaan. Ik accepteer dat het zo is en dat ik soms alleen zal zijn. Zonder mama die me wijst wat de goeie weg moet zijn. Nu is het tijd om groot te zijn, voor kleine stappen is geen plaats. Ik moet mezelf soms leren redden zonder mama's wijze raad. Ik weet dat jij er hoe dan ook altijd voor me zal zijn, kleine meisjes worden groot maar die gedachte blijft fijn. Ik zal je soms missen maar ik heb het hier naar mijn zin, jij zit daar, ik ben hier, tijd voor een nieuw begin.